Dit verhaal alsook de andere verzamelde en geregistreerde verhalen zullen binnenkort te raadplegen zijn op Europeana1914-1918 en op Erfgoedplus.be
Het verhaal van Henri Vanderdonck - een jonge verzetsman uit Peer.
Eddy Verschueren (Peer) bracht het verhaal van zijn nonkel Henri Vanderdonck op de Collectiedag WOI in de Provinciale Bibliotheek Limburg. Zijn verhaal is niet enkel uitzonderlijk omdat het gaat om een uitermate doorzettende adolescent die op jonge leeftijd bewust kiest om zich in verzetsactiviteiten te engageren. Het verhaal is bovendien buitengewoon goed en uitgebreid gedocumenteerd. Naast identiteitsbewijzen, passen en talrijke foto's kon dhr. Verschueren ook het dagboek meebrengen en de volledige correspondentie van Henri Vanderdonck uit de gevangenis van Hasselt en uit Paderborn. Het documentatiemateriaal bevat ook medische documenten en enkele zelfgemaakte voorwerpen uit het kamp. Onder het fotomateriaal bevinden zich unieke opnames waaronder diverse foto's uit het gevangenenkamp van Sennelager.
Henri Vanderdonck was 14 bij het uitbreken van de oorlog. Omwille van zijn leeftijd en zwakke gezondheid mocht hij geen dienst nemen in het leger. Maar Henri besloot om toch in het verweer te gaan. Hij werkte zich in bij de 'passeurs'. Zij hielpen mensen om door de elektrische grensdraad naar Nederland te vluchten. De 'dodendraad' (der Grenzzaun) werd opgericht in 1915 en liep langs de Belgisch-Nederlandse grens van het drielandenpunt tot aan de Noordzee. Terwijl hij nog les volgde aan het college van Peer heeft hij als passeur verschillende mensen begeleid en overgezet, zowel naar Nederland als vanuit Nederland naar België.
Hij zet zijn studies voort aan het klein seminarie van Sint-Truiden. Maar nog tijdens zijn studiejaren wordt Henri ziek. Zijn gezondheid dwingt hem om zijn studies in Sint-Truiden op te geven en in Hasselt school te lopen. In het college van Hasselt wordt hij nog geen maand voor kerstmis, op 6 november 1917, gearresteerd. De Duits politie haalt hem letterlijk uit de klas en zet hem gevangen. Tot 2 februari 1918 blijft hij in de gevangenis van Hasselt. Daarna wordt hij via het Fort de la Chartreuse (Luik) overgebracht naar het kamp van Sennelager bij Paderborn. Het kamp van Sennelager was een voormalig militair opleidingskamp dat onder de Eerste Wereldoorlog dienst deed als krijgsgevangenenkamp. Hier verblijft Henri een half jaar in block IV als gevangene nr. 12846. Zijn gezondheid gaat echter verder achteruit en Henri ontwikkelt een chronische longontsteking of 'Lungenspitzenkatarrh', zoals zijn medisch dossier vermeldt.
Attest waarin Henri Vanderdonck door de Belgische staat erkend wordt als oorlogsgevangene tussen 6 november 1917 en 9 september 1918.
Na tussenkomsten van zijn vader, een geneesheer uit Peer, laat men de jonge man terug naar huis keren. Op 9 september 1918, kort voor het geallieerde eindoffensief, komt Henri Verschueren terug uit gevangenschap. Verschillende keren wil hij zijn studies hervatten. Hij beleeft nog net de bevrijdingsfeesten in Peer, maar op 2 november 1919 overlijdt hij aan de gevolgen van zijn longontsteking.
Eerste pagina van zijn dagboek. Hier noteerde hij ook zijn gegevens in gevangenschap: "Prison de Hasselt, cellule W.12","Fort de la Chartreuse, salle 86" en "Sennelager à Paderborn, Block IV, bour.4, nr. 12846".
Een fragment uit zijn dagbioek waarin hij een kaart beschrijft die hij op 28 februari ontving van een zekere Marie.
