Herdenkingsmonument van Bree Terug

Het wit geschilderde oorlogsmonument van Bree werd in 1925 opgericht door de beeldhouwers Alfons De Cuyper en C. De Jonckheer.

Het monument stond oorspronkelijk schuin tegen het koor van de Sint-Michielskerk gekeerd. Na de Tweede Wereldoorlog werd het monument verplaatst zoals blijkt uit het gemeenteraadsverslag van 10 augustus 1945: "Overwegende dat het thans niet mogelijk is, bij gelegenheid van vaderlandsche feestelijkheden, het volk rond het monument der gesneuvelden van den oorlog 1914-1918 te scharen, om reden van hindernissen van de groote baan en de geringe ruimte rond den gedenksteen, stelt raadslid Nico Meertens voor het monument te verplaatsen achter het stadhuis - kant Markt - tegenover het huis van Mr. Godfried Steyvers". Ook werd er 20 000 frank vrijgemaakt om de namen van de slachtoffers van 1940-1945 in de steen te beitelen. Op 2 oktober 1945 werd dan definitief besloten het monument over te plaatsen, maar niet naar de eerder voorgestelde plaats. Er werd gekozen voor een stuk braakgrond op de hoek van de Markt en de Kloosterstraat.

Op 18 juni 1954 dachten de gemeenteraadsleden al aan een nieuwe verhuizing: "Overwegende dat het esthetisch uitzicht der gemeente er veel zou bij winnen indien de grond ter plaatse 'De Markt' zou kunnen aangewend worden als bouwplaats, daar deze plaats, waar weliswaar het monument der gesneuvelden is geplaatst, een slordig uitzicht biedt aan de mooist gelegen plaats der gemeente". Op 9 november 1954 werd de grond publiek verkocht, waarna de gemeenteraad op 19 december 1955 besloot "Het monument ten spoedigste te doen verplaatsen naar de gevel van het stadhuis ter plaatse 'Vrijthof' en een architect aan te stellen".

Uiteindelijk kreeg het gedenkteken zijn definitieve plaats aan de noordzijde van de kerk op het Vrijthof.

Extra info

De eerste Duitse patrouille in Bree werd op 21 agustus 1914 gesignaleerd. Een ullaan werd door een Belgische gendarm gedood. In de eerste dagen van augustus 1914 werd een van de schoolzalen in Bree omgevormd tot een lazeret voor Belgische gekwetsten, maar door de ongunstige ligging nabij de grens, werden geen gekwetsten aangevoerd en werd de zaal later opnieuw ontruimd.

Na de wapenstilstand waren gedurende 14 dagen bijne elke nacht Duitse soldaten ingekwartierd. Bij de terugkeer van de Belgische troepen werden in het klooster een krijgsaalmoezenier (P. Cyrille Fieren van Antwerpen) en enkele soldaten gedurende verschillende dagen ingekwartierd en verzorgd.

(gegevens Onroerend Erfgoed Vlaanderen)